माझ्या मित्राच्या आणि त्याच्या बायकोसोबत दारू पिताना नशेत मी माझ्या मित्राच्या बायकोच्या चूचियां दाबल्या. आणि तिला नंगी करण्याचाही प्रयत्न केला. त्यानंतर माझ्यासोबत काय झालं?
दारू आणि शबाबाचा नशा अनेकदा आयुष्यातील सर्वात अटळ नात्यांवरही कहर बनून तुटून पडतो. माझ्या आयुष्याच्या पुस्तकातही असाच एक पान आहे ज्याला मी कोरंच ठेवलं आहे. त्या पानावर जी कथा मी लिहायची होती, ती कथा लिहिण्याची हिंमत मला कधीच झाली नाही.
तुम्ही विचार करत असाल की माझ्या आयुष्यात असं काय झालं ज्याबद्दल मी विचारही करू इच्छित नाही. मी माझ्या आयुष्यातील हे दुख खूप हिम्मतीने तुमच्यासोबत शेअर करत आहे. याबद्दल वाचून कदाचित तुमचे विचार माझ्याबद्दल सहानुभूतीचे नसतील तर टीकात्मक होतील.
पण माझ्याकडे याशिवाय दुसरा कोणताही मार्ग नव्हता. काही गोष्टी बोलण्यापेक्षा लिहून मनाचा ओझे हलका करणं हा चांगला पर्याय असतो. म्हणूनच मी या घटनेचा तुमच्यासोबत शब्दांद्वारे शेअर करण्याचा प्रयत्न केला आहे.
माझ्यासोबत घडलेली ही घटना फार जुनी नाही. काही वर्षांपूर्वीची आहे. या घटनेनंतर मी दररोज स्वतःला स्वतःच्या समोर अपराधी म्हणून उभं पाहतो.
मित्रांनो, मी विवाहित आहे. त्या दिवशी मी काही कामानिमित्त दिल्लीला गेलो होतो. दिल्लीत माझा एक मित्र लक्ष्मीनगर भागात राहत होता. मी त्याच्या फ्लॅटवर पोहोचलो. त्या वेळी फ्लॅटवर तो मित्र नव्हता. म्हणून मी मन रमवण्यासाठी ओल्ड मॉन्कच्या हाफचे पेग एकट्याने घ्यायला सुरुवात केली.
पण गोष्ट तेव्हा वेगळी वळण घेतली जेव्हा माझ्या येण्याची खबर माझ्या दुसऱ्या मित्राला लागली. मला नाही माहीत कसं, पण कदाचित फेसबुक लोकेशनमुळे त्याला माझ्या दिल्लीत असण्याची कुणकुण लागली.
तो मित्र माझ्यासोबत कॉलेजमध्ये माझा रूममेटही होता. त्या काळात आमची मैत्री खूप गहरी होती. इतकी की जेव्हा त्याचं लग्न झालं तेव्हा त्यानं मी पोहोचेपर्यंत वधूच्या गळ्यात जयमाला देखील घातली नव्हती. तुम्ही विचार करू शकता की आमचं नातं किती गहिरं होतं.
तो माझी खूप काळजी घ्यायचा. नेहमी मला पुढे ठेवायचा. माझ्याकडून तितकं सगळं नसलं तरी तो माझ्यावर जणू प्राण ओवाळून टाकायचा.
मला चांगलं आठवतंय की माझ्या आयुष्यात माझ्या वाढदिवसाला फक्त एकदाच कुणीतरी मला सरप्राइज दिलं होतं. ते सरप्राइज बर्थडेही माझ्या याच मित्राने प्लॅन केलं होतं.
असाच एकदा मी कॉलेजमध्ये कसल्यातरी प्रकरणात अडकलो होतो. सगळ्यांनी साथ सोडली होती, पण याच मित्राने माझी साथ दिली होती. यानं माझ्यासाठी आपल्या मनाचे दरवाजे कधीच बंद केले नव्हते.
कॉलेजच्या दिवसांचीच गोष्ट आहे, आम्ही दोघं एकत्र बसून दारू पित होतो. नशेत मीही होतो आणि हाही. पण त्यानं मजेतच माझी सिगरेट हिसकावली होती आणि मी याच गोष्टीवर त्याला मारहाण केली.
गोष्ट खूप छोटी होती, पण नशेमुळे मी स्वतःला आवरू शकलो नाही. खूप शिवीगाळ झाली आणि इतकं सगळं झाल्यावर तो रडत रडत आपल्या घरी गेला. त्यानं त्या क्षणी माझी खोली सोडली.
इतकं सगळं झाल्यावरही त्यानं आमच्या मैत्रीची ही मशाल थंड होऊ दिली नाही. असंही नाही की मी आमच्या या नात्यात काही योगदान दिलं नाही, वेळोवेळी मीही याला गरज पडल्यावर साथ दिली.
पण आज मी फक्त पश्चातापासाठी हे प्रकरण लिहित आहे. म्हणून फक्त तेच लिहीन जे त्यानं माझ्यासाठी केलं आणि मी या मैत्रीच्या नात्यात काय चूक केली.
स्वतःबद्दल आता सांगणार नाही. फक्त या कथेद्वारे मी माझ्या मनाचा ओझे हलका करू इच्छितो की मी त्याच्यासोबत काय काय चुकीचं केलं.
तर त्या दिवशी लोकेशनमुळे त्याला माझ्या येण्याची खबर मिळाली होती. त्यानं फोन करून माझ्याकडे येण्यासाठी विचारलं. माझं हो म्हणणं होतं आणि तो काही वेळातच माझ्या खोलीवर होता. त्याच्यासोबत थंड बिअरच्या बाटल्या होत्या.
पण आश्चर्याची गोष्ट बिअरची नव्हती तर त्याच्यासोबत भाभीचा असणं होतं. असो, जेव्हा तो आलाच होता तर काही विचार करूनच आला असेल. भाभीलाही आमच्या मैत्रीची माहिती होती.
आम्ही सगळ्यांनी मिळून बिअर प्यायला सुरुवात केली. काही वेळातच आम्ही बिअर संपवली. त्यानंतर काही वेळाने आमच्यात दुसरा राउंडही झाला. एकूणच त्या दिवशी मी जरा जास्तच प्यालो होतो.
काही वेळानंतर मला वाटू लागलं की मला उलटी होणार आहे. जेव्हा थांबवलं नाही तेव्हा मी अचानक उठून बाथरूमकडे धावलो आणि मी उलटी केली.
माझा मित्र जवळच पडून झोपला होता. पण भाभीला माझ्या उठण्याचा आवाज लागला. ती माझ्याजवळ आली आणि मला आधार देऊ लागली. मी चालण्याच्या अवस्थेतही नव्हतो.
भाभी मला बाहेर घेऊन जायचा प्रयत्न करत होती, पण मला नाही माहीत नशेत मी काहीतरी बडबडत होतो. कसंतरी करून भाभीनं मला शेजारच्या खोलीत झोपवण्याचा प्रयत्न केला. पण मला नाही माहीत काय झालं की मी भाभीला माझ्या बाहुपाशात कसून आवळलं.
माझे हात अचानकच भाभीच्या चूचियांवर गेले. मी भाभीच्या चूचियांना दाबलं तेव्हा भाभी सुटण्याचा प्रयत्न करू लागली. पण माझी पकड खूप मजबूत होती. हळूहळू मी भाभीचा टॉपही काढला.
तिची ब्रा दिसू लागली होती, ज्याला पाहून माझी हवस आणखी वाढली होती. भाभी अजूनही सुटण्याचा प्रयत्न करत होती, पण तिला हेही माहीत होतं की शेजारीच तिचा नवरा झोपला आहे. म्हणून ती शांत राहिली आणि मला थांबवण्याचा प्रयत्न करत राहिली.
पण मी भाभीची ब्राही काढली आणि भाभीच्या चूचियांना पिण्यास सुरुवात केली. मी भाभीच्या चूचियांना पिऊ लागलो तेव्हा भाभीनं मला धक्का देऊन मागे हटवलं.
भाभीच्या चूचियां एकदम ताठलेल्या दिसत होत्या. मी पुन्हा एकदा भाभीच्या चूचियांना कसून पकडलं आणि त्यांना जोरात दाबत चुरायला लागलो.
भाभी म्हणाली- कृपया, असं करू नका, तो शेजारीच झोपला आहे.
जेव्हा मी थांबलो नाही तेव्हा भाभीनं माझ्या गालावर एक थप्पड मारली. तिची ती थप्पड पडली तेव्हा माझा नशा क्षणात नाहीसा झाला.
मी पाहिलं की मी काय करत होतो. नशेत नशेत मी विसरलो की माझ्यासमोर माझ्या मित्राची बायको आहे. तो मित्र जो मला आपल्या सख्यापेक्षा जास्त प्रेम करतो.
हे विचार करून मला माझ्या कृत्याचा खूप पश्चाताप झाला. मी भाभीला सॉरी म्हणत माझी चूक कबूल केली आणि माझ्या अपराधासाठी माफी मागितली.
भाभी म्हणाल्या- आता तुम्ही झोपा, जर यांना या गोष्टीचा पत्ता लागला तर खूप त्रास होईल.
त्या रात्री मला झोप लागली नाही. मी रात्रभर करवट बदलत राहिलो आणि विचार करत राहिलो की मी असं कसं केलं.
नंतर मला आठवलं की मी कदाचित भाभीच्या ओठांना चुंबन देण्याचाही प्रयत्न केला होता. काही नीटसं आठवत नव्हतं, पण असं काहीतरी नक्की केलं होतं जे खूप घृणास्पद कृत्य होतं.
त्या वेळी मला माझ्या कृत्याचा इतका पश्चाताप होत होता की मनात येत होतं की मी चुल्लूभर पाण्यात जाऊन बुडून मरावं.
त्या दिवशी सकाळ झाली तेव्हा मित्राला या गोष्टीबद्दल काही कळलं नाही. मी मित्राच्या बायकोशी नजर मिळवू शकत नव्हतो. ती मला निरोप देऊन निघून गेली. मी विचार केला की रात्र गेली आणि गोष्टही दबली.
मग काही दिवसांनंतर होळीचा सण होता. होळीला माझ्या मित्रानं मला त्याच्या घरी येण्यासाठी निमंत्रण दिलं. पण मला भीती वाटत होती की त्या दिवशीची गोष्ट कुठे पुन्हा उघड होऊ नये. याचा विचार करून मी घाबरत होतो की कुठे माझ्या जिगरी मित्राला त्या रात्रीच्या घटनेचा पत्ता लागला नसेल.
माझ्या मनाला बळ देण्यासाठी मी पूर्ण प्रयत्न केले. मी विचार केला की जेव्हा चूक मी केली आहे तर त्याचे परिणाम भोगण्यासाठीही मला तयार राहावं लागेल. मी माझं मन बळकट करून मित्राच्या घरी जाण्याचा निर्णय घेतला.
त्याच्या घरी पोहोचल्यानंतर आम्ही सगळ्यांनी मिळून खूप मजा केली. मला ज्या गोष्टीची भीती वाटत होती तसं काहीही झालं नाही. भाभीही माझ्यावर नाराज दिसत नव्हती. उलट असं वाटत होतं की त्यांनी ती घटना विसरूनच टाकली आहे.
त्या दिवसानंतर मी दारूला स्पर्श करण्यापासून तौबा केली. मी कधीच न पिण्याचा निश्चय केला होता. या प्रयत्नात मी यशस्वीही झालो. असेच दिवस निघून गेले.
मग माझ्या धाकट्या भावाचं लग्न ठरलं. धाकट्या भावाच्या लग्नाची सगळी जबाबदारी मलाच सांभाळायची होती. हळूहळू लग्नाचा दिवसही आला.
त्या दिवशी माझा तो मित्रही आला होता. सोबत भाभीही आली होती. सगळं काही छान चाललं होतं. लग्नही चांगल्या प्रकारे पार पडलं. मित्र भाभीसोबत परत गेला.
पण अचानक काही दिवसांनी त्याचा फोन आला आणि त्यानं माझ्यावर तेच आरोप लावायला सुरुवात केली. कदाचित त्याला त्या दिवशी त्या घटनेचा पत्ता लागला होता. त्यानं मला माझं कृत्य स्वीकारण्याची धमकीही दिली.
चूक माझीच होती, म्हणून मी कोणताही युक्तिवाद न करता ती स्वीकारली. मला नाही माहीत की भाभीनं कोणत्या कारणाने ती गोष्ट माझ्या मित्राला सांगितली.
कदाचित त्यांच्यात काही भांडण झालं असेल आणि तेव्हा ही गोष्ट समोर आली असेल, याबद्दल मी काहीच सांगू शकत नव्हतो. पण गोष्ट तर आता फुटली होती.
मला देखील कल्पना होती की एक ना एक दिवस ही गोष्ट बाहेर येणारच, पण इतक्या लवकर येईल याचा मी विचार केला नव्हता. त्या दिवशी घडलेल्या या घटनेमुळे माझ्या मित्राशी आता रोज माझं भांडण होऊ लागलं.
मी त्याला समजावण्याचा खूप प्रयत्न केला, त्याला हे पटवण्याचा प्रयत्न केला की मी ते सगळं नशेत केलं होतं, पण प्रकरण शांत होण्याऐवजी आणखी गुंतत गेलं.
अशा प्रकारे काही दिवसांनी आमचं नातं तुटण्याच्या काठावर आलं. हळूहळू आमची मैत्री तुटली. इतकं जुनं नातं माझ्या एका चुकीच्या सुळीवर चढलं होतं.
मी ही गोष्ट कधीच कुणाशी शेअर केली नाही. माझ्या पत्नीसमोरही याबद्दल बोलण्याची माझी हिंमत कधीच झाली नाही, कारण मी जे कृत्य केलं होतं ते तसंच होतं.
एके दिवशी माझ्या मित्राचा एक शेवटचा मेसेज मला मिळाला, ज्यात त्यानं लिहिलं होतं- मला माहीत आहे की तू दारू पिण्याचा आदी आहेस आणि हे सगळं तू नशेच्या अवस्थेत केलं आहे, तरीही मी तुला माफ करू शकत नाही.
मी तुला हे विचार करून सोडत आहे की कधीकाळी आपण इतके गहरे मित्र होतो, जर तुझ्या जागी कोणीतरी दुसरं असतं तर तू विचारही करू शकत नाहीस की मी काय केलं असतं.
त्या दिवसानंतर त्यानं कधीही माझ्याशी बोलण्याचा प्रयत्न केला नाही. मीही त्याला कधी संपर्क करण्याचा विचार केला नाही, कारण मी कोणत्या तोंडाने त्याच्याकडे माफी मागणार होतो. फक्त हे दुख माझ्या छातीत कायमचं दफन होऊन राहिलं.
इथपर्यंत त्याच्यावर माझे दीड लाख रुपयांचं उधारीही होतं. मी त्याच्याकडून ते पैसे परत मागण्याची हिंमतही केली नाही. माझ्या त्या अपराधासमोर माझं ते बाकी खूपच छोटं होतं.
आजही मी माझ्या त्या एका चुकीबद्दल खूप पश्चाताप करतो. माझ्या त्या एका चुकीनं आमच्या रक्तापेक्षा गहऱ्या नात्याचा खून केला होता. मैत्रीत झालेल्या या फसवणुकीची शिक्षा मला मित्र गमावूनच चुकवावी लागली.
351 views
